top of page
Zdjęcie autoraIwona Głowacka

Jak mówić z użyciem nowej formy gramatycznej od początku lekcji, czyli nie taki biernik straszny

Czy da się mówić z użyciem biernika, zanim jeszcze pozna się reguły jego tworzenia? Oczywiście. Zestaw lekcyjny został zaprojektowany tak, aby uczący się języka polskiego jako obcego budował prawidłowe zdania po polsku w trakcie całych zajęć, również na etapie odkrywania reguł. 

Wielu z nas pamięta pewnie lekcje języka obcego prowadzone według schematu:

1. prezentacja reguły gramatycznej,

2. przykłady jej zastosowania,

3. dryl, czyli seria ćwiczeń z jedną możliwą, w pełni przewidywalną odpowiedzią.

Oczywiście nie było wówczas mowy o samodzielnym użyciu nowej reguły w swobodnej rozmowie, scence czy dialogu. Poprawne odpowiedzi w ćwiczeniach były dowodem na opanowanie materiału.

Młodsi z nas, którzy od razu trafili na nauczycieli pracujących metodą komunikacyjną, uczyli się i uczą mniej więcej tak:

1. prezentacja nowej struktury na przykładzie krótkiego tekstu,

2. samodzielne odkrywanie reguły,

3. ćwiczenia, ćwiczenia, ćwiczenia,

4. na koniec lekcji scenka lub dialog wzorowane na wyjściowym tekście, w których należy wykazać się znajomością reguły.

Kłopot jest taki, że na użycie nowej struktury w rozmowie pozostaje niewiele czasu. A przecież uczniowie chcą przede wszystkim, abyśmy stwarzali im okazję do mówienia. Tylko jak wygospodarować na to więcej czasu, gdy stoi przed nami zadanie wprowadzenia nowej struktury?

Opowiem, jak to zrobić na przykładzie materiału lekcyjnego Biernik liczby pojedynczej A0-A1.

1. Rozdajemy lub rozsyłamy uczniom handout i 40 fiszek ze słownictwem w bierniku.

2. Prosimy o przeczytanie tekstu modelowego. To krótki pierwszoosobowy opis osoby ze zdjęcia z użyciem czasowników - mam, lubię, studiuję, planuję. Na tym etapie nie komentujemy użytych form. Nie tłumaczymy, dlaczego „lubię kawę”, ale „planuję nowy post”.

3. Prosimy uczniów o opisanie 3 kolejnych osób ze zdjęć w ten sam sposób. Wykorzystując słownictwo z fiszek mają budować pełne zdania. Na przykład:

„Nazywam się Tadeusz Krakowski. Mam 62 lata. Teraz nie studiuję. Mam nowy dom i dużą rodzinę. Lubię rywalizację i zdrowe jedzenie. Planuję budżet na ten rok.”

4. Uczniowie mogą pracować w parach, a potem przedstawiać na forum grupy swoje pomysły.

5. Mogą zadawać sobie nawzajem pytania:

- Czy Tadeusz Krakowski lubi współpracę?

- Nie, on lubi rywalizację.

Można pobawić się na tej samej zasadzie na zajęciach indywidualnych. Lektor / lektorka przygotowuje swój opis osoby. Porównuje propozycje z uczniem i nawzajem zadają sobie pytania.

6. Dopiero po tej części przechodzimy do uzupełnienia tabelki zasadami, które powinni podyktować nam uczniowie (ćwiczenie 2 na karcie pracy). Ułatwi im to porównanie słów na fiszkach w bierniku i mianowniku (te drugi również znajdują się w zestawie lekcyjnym).

7. Ćwiczenie 3 to wybór prawidłowej odpowiedzi spośród zaproponowanych, przy czym wszystkie są gramatycznie poprawne. Chodzi o wybór odpowiedzi zgodnie z preferencjami ucznia. Jeśli poprosimy uczniów o odczytanie i porównanie odpowiedzi na forum, damy im szanse na dalsze wykorzystywanie biernika i osłuchiwanie się z nim.


8. Ćwiczenie 4 to opowiadanie o sobie przy użyciu fiszek i pytań sterujących, tak jak w ćwiczeniu 1.

Dzięki takiej organizacji lekcji nasi uczniowie polskiego jako obcego mówią od początku z użyciem nowej formy. Technika do wykorzystywania nie tylko przy nauce biernika.

Dajcie znać w komentarzach, jak się sprawdza.



573 wyświetlenia0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


bottom of page