Materiały, które tworzę, nie powstają bez przyczyny. Bywa, że dostępnych ćwiczeń jest za mało. Nie są skuteczne. Nudzą schematycznym ujęciem tematu. Przestały być aktualne. Ktoś prosi o więcej popkultury. Inny czuje, że dobrze wykorzystuje czas tylko wtedy, gdy wszystkie aktywności wiążą się z biznesem. Chce wpływać na sposób, w jaki go uczę. Albo lubi, gdy nauka zawsze jest zabawą. Skąd zróżnicowanie moich lekcji. Łączy je jednak pewien sposób myślenia o nauczaniu i tworzeniu materiałów dydaktycznych, o którym poniżej.
Nie powielam treści dostępnych w podręcznikach i zbiorach zadań
Na rynku nie brakuje opracowań gramatycznych z ćwiczeniami na wyizolowany biernik rzeczowników w liczbie pojedynczej czy dopełniacz przymiotników liczby mnogiej. Działają, gdy chcemy wprowadzić końcówki, pokazać schemat. Po tym etapie warto pójść krok dalej. Pozwolić uczniom tworzyć własne przykłady. Łączyć wprowadzane formy z tymi, które pozornie już nie sprawiają im trudności. Udowadniać, że każdy przypadek ma swoją funkcję w zdaniu. Dlatego na przykład czas przeszły urozmaicam lukami na przyimki. W ćwiczenia ukierunkowane na narzędnik i dopełniacz na poziomie A2 włączam inne przypadki. Utrwalana forma dominuje. To około 70%. Pozostałe 30% służy utrzymaniu koncentracji i uniemożliwieniu automatycznego (bezmyślnego) wypełniania luk. Opracowania gramatyczne obfitują w typowe drylowe ćwiczenia. Tutaj możecie spróbować czegoś innego. Wyjść poza schemat i sprawdzić, jak zareagują na to uczniowie.
Stawiam na ćwiczenia złożone
Wszyscy lektorzy chcą równomiernie rozwijać kompetencje językowe swoich uczniów. Czy da się to osiągnąć poświęcając 90 minut na wpisywanie narzędnika w plik kserówek? Przy ogromnej ilości powtórzeń - pewnie tak. Ale szybsze i trwalsze efekty wymagają od nauczycieli zmiany podejścia. Bardzo częstych powtórek w małych porcjach. Powiązania zagadnienia gramatycznego z ciekawym tematem. Wkomponowania w przemyślaną całość, która zachęci do samodzielnego sięgnięcia po ćwiczoną formę. Dlatego w dostępnych tu lekcjach staram się łączyć dwa-trzy zagadnienia gramatyczne z tego samego poziomu zaawansowania. Nie odrywać gramatyki od leksyki. Proponować aktywności komunikacyjne skłaniające do sięgania po utrwalane zagadnienia. Dzięki różnemu poziomowi trudności ćwiczeń i wielu rodzajom aktywności podczas jednej lekcji łatwiej zaskarbić sympatię ucznia.
O zasadach budowania motywujących ćwiczeń złożonych opowiadałam szerzej podczas Europejskiego Kongresu PASE w 2016 roku. Jeśli jesteście zainteresowani tematem lub chcielibyście uczestniczyć w szkoleniu z tego zagadnienia, zachęcam do kontaktu mailowego.