Zwykle, gdy uczeń przejdzie od pojedynczych słów do kilkuzdaniowych wypowiedzi, zaczyna wierzyć w obiecywany przez nas sukces. Będzie mówił po polsku. Jednak przeprowadzenie go przez ten fragment drogi wymaga od lektora wyjątkowej ostrożności, cierpliwości i kreatywności. Oto aktywność, która mu w tym pomoże.
Zacznijmy od tego, że uczniem A0/A1- znamy się krótko. Niewinne pytania z tego poziomu mogą zostać odebrane jako wścibskie: masz żonę? ile masz lat? jak się nazywają twoje dzieci?
Mogą też znużyć, gdy ograniczonego słownictwem i gramatyką ucznia zapytamy po raz kolejny: co lubisz robić w weekend? jakie masz plany na sobotę?
Nie da się też ukryć, że każde ze standardowych pytań skutkuje zwykle jednozdaniową (jednowyrazową) odpowiedzią. A to nie przybliża nas do celu.
Dlatego chciałabym podzielić się z Wami ćwiczeniem komunikacyjnym, o którym wspominałam podczas ostatniego Europejskiego Kongresu Języków Obcych PASE 2016.
Mocne strony
W zależności od tempa pracy ucznia i pomysłowości lektora zestaw wystarcza na 30 do 60 minut efektywnej pracy podczas dwóch lekcji. Rozwija umiejętność budowania kilkuzdaniowych wypowiedzi przy równoczesnej pracy nad rozumieniem tekstu, utrwalaniem słownictwa oraz pisaniem.
Produkt to zdania puzzle, z których uczeń układa osiem mini-opowieści.
Pierwszy arkusz to cztery historie, na które składa się łącznie 26 zdań. Do wykorzystania, gdy chcemy porozmawiać o pogodzie, zdrowiu, użyć bazowych czasowników lubić, jechać, pracować.
Drugi - 20 zdań do ułożenia kolejnych czterech historyjek o planach na wieczór, przebiegu dnia i życiu zawodowym.
Wszystko na poziomie A0/A1-. Zrozumiałe, łatwe do odtworzenia, ale nie nużące.
Jak pracować
Wydrukować (dwie strony – 1 arkusz), rozciąć i rozłożyć w przypadkowej kolejności na stole. Uczeń samodzielnie tworzy z rozsypanki zdań cztery historyjki. Gdy skończy, możemy:
- poprosić o odczytanie prawidłowych odpowiedzi na głos,
- zadać kilka pytań do każdej z nich,
- poprosić go o znalezienie 5-7 pytań,
- dać chwilę na zapamiętanie historii, a potem pozostawić pierwsze zdanie z każdej historyjki, a pozostałe odwrócić tekstem do blatu i zaproponować ich opowiedzenie,
- pozostawić czas na ponowne przeczytanie i uzupełnienie informacji, a potem poprosić o spisanie zapamiętanych historii.